පාප් වහන්සේ ඔයාගෙ නෙමෙයි...

ජාති, ආගම්, කුලමල, භාෂා, වර්ණ, ඇති නැති ආදී වූ නානාප‍්‍රකාර හේතු මුල් කරගෙන සමාජය භේද භින්න වෙලා. ගහමරා ගන්නවා. යුද්ධ කලකෝලහාල හැමතැනම. මේ හැමදේකින්ම වැඩියෙන්ම තැලෙන්නෙ පොඩි වෙන්නෙ පුංචි ළමයි... සිඟිති සුරංගනාවි විතරක් නෙවෙයි මුලූ සුරංගනා ලෝකෙම ඉන්නෙ මේ ගැන මහත් කණස්සල්ලෙන්. වැඩියක්ම නරක පුංචි අයගෙ හිත්වලටත් වැඩිහිටි ලෝකෙ එකතු වෙලා මේ භේද බින්න වීමේ විස පුරවන එකනෙ....

............................

සිඟිති සුරංගනාවි දන්න සුන්දර පවුලක් තියෙනවා. තාත්ත බෞද්ධ, අම්ම කතෝලික.. ඒත් ආගම් භේදයක් නැතිව සමගි සමාදානෙන් ඉන්න පවුලක්.. දරුවො දෙන්න අම්ම එක්ක පල්ලිත් යනවා. තාත්ත එක්ක පන්සලූත් යනවා. පවුලම එකටත් පල්ලියට, පන්සලට යනවා. ගෙදර බුදු හාමුදුරුවන්ටත්, ජේසුටත් පහන් පත්තු කරනවා. ළමා ලෝකෙ විස්තර දැන ගන්න සංචාරයක යෙදිල ඉන්න හැන්දෑවක  සිඟිති සුරංගනාවි ඒ පැත්තටත් පියාසර කළා. 

එදා ඔන්න අම්ම, තාත්තා, ආච්චි අම්ම, දරුවො දෙන්න එකතු වෙලා සාලයේ කතාබහක. ඒ වෙලාවෙ ටීවී එකේ ප‍්‍රවෘත්ති ප‍්‍රචාරය වෙනවා. ප‍්‍රවෘත්තිවලට කිව්වෙ පාප් වහන්සේ ඉල්ලා අස්වන බව. තාත්ත හොඳට රූපවාහිනිය ළඟට කිට්ටු වෙලා බලන් හිටියා. ‘‘ ඇයි දන්නෙ නෑ පාප්වහන්සේ ඉල්ලා අස් වෙන්නෙ ’’ කියල. 

මේ වෙලාවෙ ලොකු පුතා ටිකක් හයියෙන් සැරෙන් වගේ තාත්තට මේ විදියට කියන්න ගත්තා.. 

 ‘‘ පාප් වහන්සේ ඔයාගෙ නෙමෙයි.. පාප් වහන්සේ අපේ. ඔයාට වැඩක් නෑ. ඔයා පන්සල් යන්නෙ. පල්ලි යන අයගෙයි පාප් වහන්සෙ...’’ 

 තවත් මහා පණ්ඩිත කතා ගොඩක්. අම්මටත් පුදුමයි. මේ දරුවා කොහොමද මෙහෙම කතා කරන්නෙ කියල. ගෙදර පරිසරයෙදි මේ වගේ දෙයක් කියන්න බලපෑමක් කොහෙත්ම තිබුණෙ නෑ. ආගම්වාදී අදහස් කොහොමද මේ පුංචි එකාගෙ ඔලූවට ඇතුල් උණේ. 

අම්ම ඉක්මණින් තාත්තගෙ මූණ බැලූවෙ එයාට දුක හිතුණද කියල දැන ගන්නයි. ඒත් තාත්තා හිනා වෙවී අහගෙන හිටිය. පුතාගෙ  දඟකාර කතාබහ ගැන හිනාවක් මිස තාත්තගෙ මූණෙ තරහක් තිබුණෙ නෑ. එක්කො එයාට ඒ අදහස් බරපතළ විදියට දැනෙන්න නැතිව ඇති. 

තාත්ත ගෙදර නැති වෙලාවක අම්මා පුතාව ළඟට අරගෙන මේ විදියට කියල දුන්නා.

 ‘‘හැම ආගමක්ම එක වගේ වටිනවා පුතේ. තාත්ත අපිව පල්ලිත් එක්කරන් යනවා. පන්සලූත් එක්කරන් යනවා. තාත්ත වැඩ ඇරිල ආවම බුදුන් වඳින්න මං හැමදාම හැන්දෑවට මල් කඩලත් තියනව නේද? තාත්ත නේද ජේසු ළඟත් පහන පත්තු කරන්නෙත්. අම්මටයි, තාත්තටයි ආගම් භේදයක් නැහැ නේද? හැම ආගමක්ම අපිට කියල දෙන්නෙ හොඳ මිනිස්සු වෙන්න කියල. ඒ නිසා හැම ආගමක්ම එක වගේ වටිනව පුතේ.. ආගම ගැන කියල කාගෙවත් හිත රිද්දන්න හොඳ නැහැ...’’

සිඟිති සුරංගනාවිටත් දුකයි මේ සිද්ධිය ගැන. ළමයින්ගෙ හිත්වලට ඇතුළ් වෙන මේ විස වැඩිහිටි විය වෙද්දි තවත් බරපතළ වෙනවනේ හරි මගපෙන්වීමක් නොලැබුණොත්. මේ පුතා ඉගෙන ගන්නෙ දිවයිනේ ප‍්‍රසිද්ධ කතෝලික පාසලක. පාසලේදි වැඩි අවධානය දෙන්නෙ කතෝලික ආගම පැත්තට. නොදැනීම ළමයින්ගෙ හිතට ඇතුළ් වෙනවා තමන්ගෙ ආගම අනෙකුත් ආගම්වලට වඩා වටින බවට අදහසක්. 

තමන් අදහන දහමට ළැදිව ජීවත් වීමත් අනිකුත් ආගම්වලට ගරු කිරීමත් සැබෑ ධාර්මිකත්වයනෙ. ඉතින් සිඟිති සුරංගනාවිට හිතෙනවා ඉස්කෝලෙදි ළමයින්ට වෙන වෙනම තම තමන්ගෙ ආගම ගැන විතරක් උගන්වනවට වඩා හොඳයි හැම ආගමක් ගැනම  අවබෝධයක් ලැබෙන විදියට ආගම පොදු විෂයක් බවට පත් කරන එක කියල. ලෝකයේ ප‍්‍රධාන ආගම්වල ආරම්භය, ඒවායේ හරය, වත්පිළිවෙත් ගැන පොදුවේ ළමුන්ට කියා දෙන එක හොඳයි. ඉරිදා දහම් පාසල විභාග ඉලක්ක කර ගත් තවත් ටියුෂන් පන්තියක් නොවී දහම ළමුන්ගේ ජීවිතයට සමීප කරවන සරල සුන්දර තැනක් වෙන්නත්  ඕන. 

2013 මාර්තු